-
1 rhyme
[raɪm] 1. n( rhyming words) rym m; ( verse) wierszyk m, rymowanka f; ( technique) rymowanie nt2. vito rhyme (with) — rymować się (z +instr)
* * *1. noun1) (a short poem: a book of rhymes for children.) wierszyk2) (a word which is like another in its final sound(s): `Beef' and `leaf' are rhymes.) słowo rymujące się, rym3) (verse or poetry using such words at the ends of the lines: To amuse his colleagues he wrote his report in rhyme.) wiersz2. verb((of words) to be rhymes: `Beef' rhymes with `leaf'; `Beef' and `leaf' rhyme.) rymować się
См. также в других словарях:
rymować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, rymować sięmuje się {{/stl 8}}– zrymować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzyć rym, być zrymowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wersy rymujące się parzyście. Posłuchaj, czy to się zgrabnie rymuje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rymować — ndk IV, rymowaćmuję, rymowaćmujesz, rymowaćmuj, rymowaćował, rymowaćowany «składać rymy; pisać wiersze, zwłaszcza słabe, mające na względzie tylko dobieranie rymów» Rymować z zapałem. ∆ Utwór rymowany «utwór pisany mową wiązaną, mający rymy»… … Słownik języka polskiego
zrymować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rymować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór pisany mową wiązaną, ukształtowany przez rytm, często także przez rym; krótki utwór poetycki, charakterystyczny układ takiego utworu» Wiersz okolicznościowy, patriotyczny, miłosny. Wiersze dla dzieci. Wiersz na … Słownik języka polskiego